Seîd Veroj/ Kilmeanalîzêk Seyehmed û Xece sero
Kê şênê vajê ke kultur û folklorê kurdan, “paştiya xo daya veng û vatişî”, bi vatiş û eşnawitişî reyde ameyo heta eyro. Mesela Seyehmed û Xece, yew parçeyo kehên yê folklora ma wo. Eno...
Pîrê Kal/ Gotinên bijare
Av:
1- Av û agir li hev nayên.
2- Av ji agir natirse.
3- Ava zêde,...
Seîd VEROJ/ Vateyê Verênan ê Dimilî (Zazakî)
Bi vatedê ay kurdnas û ziwanzanyoxanê ke kurd û Kurdistanî sero xebityenê, danê dîyarkerdiş ke folklor û kulturê kurdan gelekî dewlemend î. Çimkî Kurdî, binkî Rojhilata Mîyanên î. Wayîrê yew tarêxdê kevnar û dûr...
Behman Qubadî/ Sînemaya kurdî wekî zarokekê nûzayî ye; hîn dest bi rêveçûnê nekirîye (Hevpeyvîn)
Seîd VEROJ: Gelo Behman Qubadî kî ye, kîngê û çawa dest bi hunermendîya sînema gerîyê kirîye û heta nûha çi berhem daye? Nav û naveroka wan çiye?
Behman QUBADÎ: Ez Kurd im. Ji Kurdistana Îranê...
Seîd Veroj/ TIŞTANOK
TIŞTEK HEYE...
TIŞTÊ TIŞTANOK...
MAMIKÊ MINO ÇI MAMIK E...
Tiştek heye: Sê ling, sê dar
çar ling pê da
duling hat û himik lê da.
Ew çiye?(1)
Tiştek heye: Hilindir milindir,
law ji bavê bilindtir.
Ew çiye?(2)
Tiştek heye: Fetlek gîya,
li...
Seîd Veroj/ Yew bêjê edebiyatê klasîk ê dînî û çimeyê sereke yê nûstişê Dimilî(Zazakî):...
Verê ke ma behsê mewlûdê dimilî bikê, gerek bi kilma der ma behsê mana û peyda bîyayişê ey bikê. Kelîma “mewlûd/wemlîd” bi eslê xo erebî ya û kokê vateyê “ve-le-de/weled” ra peyda bîya û...
Abdurrahman Gümgüm/Kürt folkloru ve Reso’nun stranlarında Kürt folklor unsurları – 1
“Kürt edebiyatını inceleyen, izleyen araştırmacılara en çarpıcı gelen şey, aşırı folklor bolluğudur.”
- Bazil Nikitin -
Folklor ile edebiyat, folklor ile kültür, folklor ile yaşam arasında “kovalent” bağlar bulunduğu; hatta folklorun, kültürün ta kendisi olduğunu...
Silêmanê Derîhesin/ HESENÎKO
Hesenîko! Li welatê Serhedê bi koçerî çiya nema me lê danenîn.
Kanî nema, me jê av neanîn,
Ji berê ve û heyanê îro, ji hezkirina qîz û xortan re zêde qedexekirin tune bû.
Ji siûda me re,...
Hemolek û Kemolek
Hebû tûnebû, ji rojan rojkî, Hemolek û Kemolek hebûn. Herdu bihevra dijiyan. Rojekî biharê, baran barî û xaniyê wan dilop dikir. Hemolek derdikeve ser xaniyê ku banê wî lox bike. Linga wî dişimite û...